MURID-MURID MASALAH PENDENGARAN

 Definisi

            Menurut Cruiskshank (1975), di Amerika Syarikat kanak-kanak kurang upaya pendengaran didefinisikan berdasarkan kepada kebolehan kanak-kanak itu menggunakan deria dengar dan juga bila kecacatan itu dialami. Kamus Dewan (1986) pula menyatakan bahawa masalah pendengaran adalah masalah orang yang tidak dapat mendengar sebarang bunyi bahasa atau bunyi yang lain

 Jenis-jenis masalah pendengaran

            Masalah pendengaran dibahagikan kepada dua kategori iaitu:

a)      Separuh pekak

Kategori separuh pekak ini biasanya walaupun deria mereka rosak tetapi ianya masih terdapat sisa pendengaran. Biasanya deria dengar mereka masih boleh berfungsi sama ada dengan bantuan alat pendengaran atau tidak (Brill, Mac Neil & Newman, 1986)

b)     Pekak

Pekak ialah kanak-kanak yang mempunyai deria dengar yang tidak dapat berfungsi langsung. Kecacatan diperolehi sama ada sebelum, semasa atau selepas kelahiran. (Brill, Mac Neil & Newman,1986)

Darjah Kepekakan

            Menurut Paul dan Quigley (1990) seseorang yang kurang upaya pendengaran tidak dapat menggunakan pendengarannya, memahami pertuturan walaupun mereka mempunyai sisa pendengaran.

            Menurut Northem dan Lemme (1982) untuk memahami pertuturan kita hanya perlu 10-15 dB (desible) kekuatan bunyi yang didengar berbanding bunyi persekitaran.

            Terdapat enam peringkat (kategori) kurang upaya pendengaran menurut Daniel P. Hallahan dan James Kauffman (1997) iaitu:

DARJAH	KATEGORI	TAHAP PENDENGARAN	PENAMPATAN
> 26 dB	Normal	Bo;eh mendengar	Sekolah biasa
27-40 dB	Sedikit	Boleh mendengar bunyi vokal tetapi mungkin tidak menyedari beberapa bunyi konsonan.	Sekolah biasa dengan menggunakan alat bantu mengajar.
41-55 dB	Ringan atau sederhana	Dapat mendengar bunyi-bunyi pertuturan yang kuat sahaja . Boleh dengan pertuturan pada jarak 3-5 kaki.	Perlu perhatian sekolah biasa dengan alat bantu mendengar yang ada guru khas. Di tempat
56-70 dB	Sederhana teruk	Tidak dapat mendengar bunyi pertuturan dalam perbualan biasa	Di tempatkan di sekolah bercantum/ kelas khas
71-90 dB	Teruk	Tidak dapat mendengar bunyi-bunyi pertuturan	Di tempat di sekolah bercantum/ kelas khas
91 dB ke atas	Sangat teruk	Tidak dapat mendengar langsung bunyi-bunyi pertuturan atau lain-lain.	Menghadapi masalah kerencatan bahasa. Kesukaran bahasa dan tidak dapat beri perhatian sepenuhnya.

 Ciri-ciri kanak-kanak bermasalah pendengaran

            Panduan mengenalpasti murid-murid yang mempunyai masalah pendengaran ialah:

                               I.            Kurang memberi perhatian

                            II.            Susah mengikut arahan

                         III.            Kurang melibatkan diri dengan aktiviti yang memerlukan perbincangan atau banyak memerlukan pertuturan

                         IV.            Memerlukan bantuan daripada rakan-rakan

                            V.            Selalu berkhayal

                         VI.            Cara percakapan yang janggal

 Kaedah Pengajaran dan pembelajaran bagi kanak-kanak bermasalah pendengaran

a)      Strategik pengajaran dan pembelajaran Bahasa

(Early Language Intervention, 2^nd – McCormick & Schiefelbush 1993)

Ó  Kajian “mother-infant interaction” menunjukkan kanak-kanak bermasalah pendengaran (kcp) mampu berinteraksi sejak dari lahir.

Ó  Kanak-kanak bermasalah pendengaran (kcp) membina bahasa melalui “ritualized games dan activities that are based on shared attention”(walaupun tidak dapat mendengar, kcp membuat pemerhatian-pemerhatian “perceive” terhadap pergerakan badan, mata, gerak muka dan “gesture”

Ó  Tahun kedua dan seterusnya kcp mula bermasalah untuk berkomunikasi kerana perhubungan lebih banyak menggunakan “auditory-verbal”

Ó  Perkembangan bahasa adalah melalui proses interaksi antara kanak-kanak bermasalah pendengaran (kcp) dengan persekitaran mereka. “Communication competence leads to linguistic competence”

Ó  Kebanyakan pembelajaran bahasa berlaku secara “informal’ (Rice 1989). Strategi yang boleh digunakan:

1.      Gunakan pengetahuan “nonlinguistic” untuk menerang sesuatu. Terapkan “cognitive behavior change strategy”

2.      “Rare-Event Learning Mechanisma (RELM) – the young child’s tendency to selectively attend to, analyze, and remember conversational experiences that will promote language acquisition”.

3.      Berikan tumpuan terhadap objek-objek yang menarik perhatian kcp.- “what particular objects, events and relations a childfinds interesting will depend on his extant concepts”

4.      Fokus kepada kemahuan keperluan kcp. – “what a child choose to attend to and learn about determine what he will eventually talk about”.

5.      Banyakkan bersoal jawab. – “If you try to talk and especially if you ask questions, people will pay attention and talk back to you.”

6.      Modelling & imitation : “Modelling” ialah strategi pengajaran. “Imitation” adalah strategi pembelajaran.

7.      Gunakan “Operating Principles” yang diperkenalkan oleh Slobin, 1971.

  beri tumpuan terhadap bunyi akhir perkataan

  beri tumpuan terhadap susunan dan morfin perkataan

  elakkan gangguan dan menyusun semula ayat “semasa” kcp berkomunikasi.

  gunakan tatabahasa yang jelas dan konsisten.

Keutamaan bagi kcp, ialah memberi ransangan terhadap kesemua kemampuan pertuturan, bahasa dan komunikasi dab dalam semua keadaan yang “posibble” beri galakkan atau peluang untuk mempraktiskan kemahiran tersebut dalam “naturalistic setting”. Maksimumkan sumber maklumat kcp melalui deria penglihatan dan deria lain.

“Motivation” adalah merupakan perkara penting dalam pembelajaran- Bahasa. Teori-teori pembelajaran tingkah laku (behaviorist) mengaitkan motivasi dengan persekitaran – dengan memberikan rangsangan sesuatu perlakuan akan dapat kuasa dan dikukuhkan. Teori pembelajaran kognitif (cognitive) juga menghubungkan motivasi dengan sebab-sebab dalaman – dikaitkan dengan pemikiran kritikal.

b)      Kaedah-kaedah pengajaran dan pembelajaran

Ó  Analisis Tugas (Task Analisis)

Teknik TA menganggapkan pembelajaran boleh difasilitasikan jika pelajar mulai mempelajari tugas atau kemahiran asa (prerequisite) atau topik-topik kecil sebelum mempelajari keseluruhan topik pembelajaran.

Dengan mengajar topik-topik kecil atau kemahiran asa guru dapat menguji sejauh manakah pengetahuan yang telah dikuasai oleh murid sebelum meneruskan pelajaran keperingkat yang lebih tinggi atau besar untuk mencapai objektif pelajaran.

Howell, Kaplan & O’Connell (1979) define TA as “the process of isolating, sequencing and descibing all of the essential components of a task. When the componenets have all mastered, the learner should be able to perform the task”

Prinsip penting TA ialah kebanyakan pelajaran adalah proses yang berperingkat-peringkat, setiap peringkat yang berikutnya adalah berdasarkan kepada kejayaan murid-murid menguasai peringkat sebelumnya.

Prosedur TA

Guru perlu memulakan dengan menetukan objektif pembelajaran yang ingin dikuasai. Guru juga perlu memastikan topik pelajaran sebelumnya telah dikuasai, khususnya bagi tajuk-tajuk pelajaran yang berhubungkait. Langkah-langkah adalah:

a.         Tentukan objektif pembelajaran (yang boleh dilihat/ diukur)

b.         Pecahkan kepada kemahiran-kemahiran kecil/ “subtask” (yang boleh dilihat dan diukur pencapaiannya)

c.         Susun “subtask” mengikut susunan daripada awal hingga ke akhir.

d.        Analisis setiap subtask. Pastikan pengetahuan “prerequisites” untuk melakukan setiap “subtask”.

e.         Bina carta aliran TA bagi menunjukkan objek utama pengajaran, “subtask” dan pengetahuan “prerequisite” yang diperlukan bagi setipa “subtask”. (rajah carta aliran TA)

f.          Bina “probe” untuk menguji pengetahuan bagi “subtask” penting. (Lihat contoh “probe” di lampiran)

g.         Terangkan langkah-langkah atau arahan berdasarkan carta aliran yang dibina.

Ó  Pembelajaran “mastery” (Mastery Learning- ML)

ML adalah kaedah pembelajaran yang dirangka untuk menghasilkan pembelajaran yang berjaya menerusi langkah-langkah kecil dan menyediakan pelajar dengan langkah-langkah pembetulan, latihan yang mencukupi dan masa pembelajaran yang secukupnya untuk membolehkan pelajar menguasai setiap langkah sebelum berpindah ke peringkat seterusnya.

“Kebanyakan pelajar mempunyai persamaan dari segi keupayaan belajar, motivasi untuk pembelajaran yang lebih jauh- sekiranya disediakan dengan kondisi pembelajaran yang sesuai”- Bloom, 1976.

“Kebanyakan elemen-elemen dalam kaedah Bloom’s Mastery Learning sesuai untuk kanak-kanak berkeperluan khas”- Cole & Chan, 1993.

Elemen-elemen yang berkaitan:

                                                                                      i.            Perbezaan individu adalah produk atau hasil yang ditentukan oleh “sejarah” individu

- COGNITIVE ENTRY BEHAVIOR (CEB)

- AFFECTIVE ENTRY BEHAVIOR (AEB)

- QUALITY OF INSTRUCTION (QI)

                  ii.            Interaksi ketiga-tiga elemen saling berkaitan. Bloom berpendapat:

Sekiranya QI berkesan, ia akan mengubah CEB serta AEB dan mencerminkan hasil akhir pembelajaran.

Sekiranya CEB tiada, ia akan mengubah AEB dan meningkatkan keupayaan pelajar untuk belajar walaupun QI lemah.

            Prosedur ML

            ML dirangka untuk pengajaran secara kelas, kumpulan dan individu serta berpusatkan guru. Membantu pengajaran secara individu dengan menyadiakan bantuan apabila dan di mana pelajar menghadapi masalah. ML sesuai untuk mengajar kemahiran asas, konsep dan fakta.

      Model ML:

                                i.            Strukturkan kandungan pelajaran.

- tentukan matlamat atau objektif pengajaran dan pembelajaran yang perlu dicapai, melibatkan penentuan kemahiran-kemahiran yang berkaitan , konsep dan idea penting yang murid perlu pelajari.

- Kandungan “kecil” pelajaran perlu disusun secara urutan (pelajaran unit awal adalah merupakan “prerequisites” kepada unit berikutnya)

Contohnya:

Murid program intervensi perlu diajar unit-unit asas bahasa- maksud atau konsep perkataan, bunyi vokal, bunyi konsonan, gabungan vokal-konsonan, perkataan, ayat mudah dan lain-lain.

Setiap unit melibatkan komponen-komponen berikut:

a.      Arahan kumpulan

- aktiviti guru-guru memberi arahan lisan atau aktiviti mengenalkan kemahiran dan konsep, membina perkastaan dan latih tubi.

-          aktiviti murid- urutan aktiviti yang membolehkan murid berlatih atau mempraktikkan kemahiran.

c.       Ujian Formatif

-          satu set bahan ujian bagi mengenalpasti murid telah menguasai kemahiran atau mengdiagnos “kesilapan” yang dilakukan dalam proses pembelajaran.

d.      Langkah pembetulan atau pengkayaan

- aktiviti atau latihan tambahan – permudah dan digunakan strategi alternatif bagi murid yang lemah.

-          aktiviti pengkayaan- merupakan ganjaran kepada murid yang berjaya ujian formatif.

d.      Ujian “criterian- referenced”

- menentukan “standart” tertentu bagi menilai penguasaan ML selepas setiap unit atau beberapa unit pelajaran.

                              ii.            Menetukan “criterion-referenced”

-paras paling minimum perlu ditentukan bagi mengenalpasti penguasaan murid bagi setiap unit.

-          kebiasaannya kejayaan 80%-85% hasil ujian. Kajian Block (1970) mendapati penguasaan 85% bagi setiap kemahiran akan membolehkan pencapaian yang optima kepada kemampuan kognitif dan penghasilan yang efektif.

                            iii.            Pengajaran secara kelas

- perkara yang sukar dilakukan oleh guru ialah menyediakan arahan dan kaedah dan kandungan pembelajaran yang sesuai kepada majoriti murid.

-          Tiada had tertentu terhadap jenis kaedah yang boleh digunakan – bebas dan pelbagai alternatif.

                            iv.            Ujian Formatif

- Disediakan bagi setiap kemahiaran atau unit pelajaran.

- Boleh dijalankan secara formal atau tidak formal.

-          Untuk mengenalpasti masalah tertentu dan tindakan pembetulan segera.

                              v.            Langkah Pembetulan

- bagi murid yang belum menguasai setiap kemahiran asas sebelum ke peringkat berikutnya.

- melibatkan kaedah pengajaran dan pembelajaran alternatif.